-
1 ānulus
ānulus ī, m dim. [1 ānus], a ring, finger-ring, seal-ring, signet-ring: de digito anulum detraho, T.: gemmati anuli, L.: sigilla anulo imprimere: equestris (as worn only by knights), H.: anulum invenit (i. e. eques factus est).* * *ring, signet ring; circlet; ringlet/curl of hair; link of mail; fetters, irons; posterior, fundament; anus -
2 anulus
1.ānŭlus (not ann-), i, m. [2. anus, like circulus from circum, not a dim.], a ring, esp. for the finger, a finger-ring; and for sealing, a seal-ring, signet-ring.I.Lit.:II.ille suum anulum opposuit,
Plaut. Curc. 2, 3, 76:de digito anulum Detraho,
Ter. Heaut. 4, 1, 37; id. Ad. 3, 2, 49; id. Hec. 5, 3, 31 et saep.; Lucr. 1, 312; 6, 1008; 6, 1014:(Gyges) anulum detraxit,
Cic. Off. 3, 9, 38:gemmatus,
Liv. 1, 11; Suet. Ner. 46; id. Caes. 33; id. Tib. 73 et saep.:anulo tabulas obsignare,
Plaut. Curc. 2, 3, 67:sigilla anulo imprimere,
Cic. Ac. 2, 26, 85; id. ad Q. Fr. 1, 1, 4; Plin. 33, 1, 5 sqq. et saep.—The right to wear a gold ring was possessed, in the time of the Republic, only by the knights (equites); hence, equestris, * Hor. S. 2, 7, 53:anulum invenit = eques factus est,
Cic. Verr. 2, 3, 76.—So also jus anulorum = dignitas equestris, Suet. Caes. 33:donatus anulo aureo,
id. ib. 39; so id. Galb. 10; 14; id. Vit. 12 al.; cf. Mayor ad Juv. 7, 89; Smith. Dict. Antiq.—Of other articles in the form of rings.A.A ring for curtains:B.velares anuli,
Plin. 13, 9, 18, § 62. —A link of a chain, Plin. 34, 15, 43, § 150; cf. Mart. 2, 29.— Irons for the feet, fetters:C. D.anulus cruribus aptus,
Mart. 14, 169.—A round ornament upon the capitals of Doric columns:E.anuli columnarum,
Vitr. 4, 3.—Anuli virgei, rings made of willow rods, Plin. 15, 29, 37, § 124.2. -
3 signum
signum, i, n. [perh. Sanscr. sag-, to cling to, adhere; cf. sigilla].I.In gen., a mark, token, sign, indication (very frequent in all styles and periods; cf.II.insigne): meo patri torulus inerit aureus Sub petaso: id signum Amphitruoni non erit,
Plaut. Am. prol. 145 sq.:ut eam (nutricem) adducam et signa ostendam haec, i. e. crepundia,
Ter. Eun. 4, 7, 38; 5, 3, 5:ut fures earum rerum, quas ceperunt, signa commutant, etc.,
Cic. Fin. 5, 25, 74; so (with notae) id. de Or. 2, 41, 174; id. Lael. 17, 62; cf.:omne probabile aut signum est aut credibile... Signum est, quod sub sensum aliquem cadit et quiddam significat, quod ex ipso profectum videtur, etc.,
id. Inv. 1, 30, 47 sq.:aut pecori signum aut numeros inpressit acervis,
Verg. G. 1, 263; cf.:servitii signum cervice gerens,
Ov. M. 3, 16:jaculo mihi vulnera fecit.—Signa vides: apparet adhuc vetus ecce cicatrix,
Ov. M. 12, 444:metam Constituit signum nautis pater, unde reverti Scirent, etc.,
Verg. A. 5, 130:scutum signi gratia positum,
Quint. 6, 3, 38:signa pedum,
tracks, prints, Ov. M. 4, 543;and simply signa,
Verg. A. 8, 212 al.:oculis mihi signum dedit, Ne se appellarem,
Plaut. Mil. 2, 1, 45:dare,
Ter. Eun. 4, 7, 11:dicere deos gallis signum dedisse cantandi,
Cic. Div. 2, 26, 57 al.:signa esse ad salutem,
Ter. And. 3, 2, 2:animi pudentis signum,
id. Heaut. 1, 1, 68:color pudoris signum,
id. And. 5, 3, 7:signa doloris ostendere,
Cic. de Or. 2, 45, 190:mortis dare,
Lucr. 6, 1182:timoris mittere,
to exhibit, display, Caes. B. C. 1, 71 et saep.—With obj.-clause:magnum hoc quoque signum est, dominam esse extra noxiam,
Ter. Heaut. 2, 3, 57; Nep. Att. 17, 2.—In predic. gen. with neutr. pron.: hoc est signi;ubi primum poterit, se illinc subducet,
Ter. Eun. 4, 1, 14:id erit signi me invitum facere, quod, etc.,
Cic. Rosc. Am. 30, 83; Auct. Her. 4, 5, 8; Cato, R. R. 38, 4; 88, 2:nil tamen est signi,
Lucr. 5, 918; cf.:quid signi?
Cic. Cael. 16, 38, 2.— Hence, a surname, epithet (rare):huic signum exercitus apposuit,
Vop. Am. 6; cf. Capitol. Gord. 4.—In partic.A.In milit. lang.1.The distinctive sign of a division of an army.a.A military standard, ensign, banner (including the aquila):(β).signifero interfecto, signo amisso,
Caes. B. G. 2, 25:ut neque signiferi viam, nec signa milites cernerent,
Liv. 33, 7:Hasdrubal ut procul signa legionum fulgentia vidit,
id. 28, 14; 22, 21; Col. 9, 9, 4:inter signa militaria,
Hor. Epod. 9, 15:cum unius signi militibus pergit ire,
Liv. 33, 1:signa militaria ex proelio relata,
Caes. B. C. 3, 99; so,militaria,
id. B. G. 7, 2; Plin. 33, 33, 19, § 58.—Hence the expressions: signa sequi,
to follow the standards, to march in military order, Sall. J. 80, 2; Liv. 24, 48, 11:signa subsequi,
to keep in order of battle, Caes. B. G. 4, 26:signa observare,
Sall. J. 51, 1:signa servare,
Liv. 8, 34, 10; Veg. Mil. 1, 9:ab signis discedere,
to desert the standards, leave the ranks, Caes. B. G. 5, 16; 5, 33 fin.; id. B. C. 1, 44; Liv. 25, 20 al.; cf.:ab ordinibus signisque discedere,
Front. Strat. 1, 5, 3:signa relinquere,
to desert, Sall. C. 9, 4; Liv. 5, 6 al.:signa deserere,
Liv. 8, 34, 9: signa ferre, i. e. to break up the camp, Caes. B. G. 1, 39 fin.; 1, 40; Liv. 2, 49, 3; 10, 5 al.;for which: movere signa,
id. 1, 14, 9; 27, 2, 12; Verg. G. 3, 236; and:tollere,
Vell. 2, 61, 2; Auct. B. Alex. 57, 1;but: ferte signa in hostem,
attack, Liv. 9, 23, 13:signa constituere,
to halt, Caes. B. G. 7, 47; cf.:infestis contra hostes signis constiterunt,
id. ib. 7, 51:signa proferre,
to advance, Liv. 4, 32, 10: signa convertere, to wheel, turn, or face about, Caes. B. G. 1, 25 fin.; 2, 26: Liv. 8, 11; 2, 14; 4, 29; for which, [p. 1698] vertere signa, id. 9, 35:signa inferre (in aliquem),
to advance to the attack, make an assault, Caes. B. G. 1, 25 fin.; 2, 26; 7, 67; id. B. C. 2, 42; Cic. Phil. 5, 8, 23; Sall. J. 56, 5; Liv. 2, 53; 9, 27; 44, 12 al; cf.:signa conferre cum aliquo,
to engage with, engage in close fight, Cic. Att. 7, 5, 5; id. Pis. 21, 49;and cf.: collatis signis pugnare, superare aliquem, etc.,
Plaut. Cas. 2, 5, 44; Liv. 1, 33; 2, 50; Cic. Imp. Pomp. 23, 66; but conferre signa also means simply to bring the standards together (to one place), Caes. B. G. 7, 2; 2, 25; Liv. 37, 21:signa in laevum cornu confert,
concentrates his troops, id. 7, 15, 4:signa transferre,
to desert, Caes. B. C. 1, 24: signa convellere, to take up the standards, which had been fixed in the ground, Liv. 3, 7, 3; 3, 54, 10; 5, 37, 4; so,vellere signa,
id. 3, 50, 11; Verg. G. 4, 108:revellere signa,
Luc. 7, 77; cf.:signa figere,
to encamp, Amm. 27, 10, 9:defigere signa,
Sil. 8, 625:sub signis ducere legiones, ire, esse, etc.,
together, in order, in rank and file, Plaut. Ps. 2, 4, 71 (with ordine); Cic. Att. 16, 8, 2; Liv. 3, 51; Tac. H. 2, 14:signa hostium turbare,
to throw into disorder, Liv. 9, 73:ante signa,
before the army, id. 5, 18; 6, 7; 7, 16:post signa,
id. 2, 49.—Transf., in gen.:b.infestis prope signis inferuntur Galli in Fonteium,
Cic. Font. 20, 44 (16, 34).—Esp., the standard or ensign of single cohorts and maniples (opp. aquila, the standard of the entire legion):(β).cum fasces, cum tubas, cum signa militaria, cum aquilam illam argenteam... scirem esse praemissam,
Cic. Cat. 2, 6, 13; Galb. ap. Cic. Fam. 10, 30, 5; Suet. Calig. 14 fin. Oud.; Tac. A. 1, 18; id. H. 2, 29 fin.; Plin. 13, 3, 4, § 23; Luc. 1, 6; 1, 224 al. (cf. aquila, 2.):manipulos exercitus minimas manus quae unum sequuntur signum,
Varr. L. L. 5, § 88 Müll.—Meton., a cohort, a maniple:2.octo cohortes in fronte constituit, reliquarum signa in subsidio artius collocat,
Sall. C. 59, 2; Liv. 8, 9; 25, 23 fin.; 33, 1; 27, 14; 28, 14; Auct. B. Hisp. 18, 3.—A sign, signal; a watchword, password, given by a wind-instrument, by the tessera, or otherwise:B.signum tubā dare,
Caes. B. G. 2, 20; 7, 81:proelii committendi dare,
id. ib. 2, 21:recipiendi dare,
id. ib. 7, 52:receptui dare,
Liv. 4, 31; 26, 45; 3, 22; cf. Cic. Rep. 1, 2, 3:signum dare ut, etc.,
Liv. 2, 20; 4, 39:proelii exposcere,
Caes. B. G. 7, 19:concinere,
id. B. C. 3, 92 fin.; Liv. 30, 5; cf. Tac. A. 1, 68:canere,
Sall. C. 59, 1; id. J. 99, 1; Liv. 1, 1; 4, 31; 27, 47; Cic. Rep. 1, 3, 3 al. (v. cano).—For the chariot race:signum mittendis quadrigis dare,
Liv. 8, 40, 3: signum mittere, Enn. ap. Cic. Div. 1, 48, 107: signo Felicitatis dato, the word, watchword, Felicitas, Auct. B. Afr. 83:signum petere,
Suet. Calig. 56; id. Claud. 42; id. Ner. 9; cf.:it bello tessera signum,
Verg. A. 7, 637.— Transf.:tu illam (virtutem) jubes signum petere,
i. e. to be in subjection, Sen. Ben. 4, 2, 2.—A sign or token of any thing to come; a prognostic, symptom (cf.:C.portentum, indicium): ipse et equus ejus repente concidit: nec eam rem habuit religioni, objecto signo, ut peritis videbatur, ne committeret proelium,
Cic. Div. 1, 35, 77:medici signa quaedam habent ex venis et ex spiritu aegroti,
id. ib. 2, 70, 145; cf. Verg. G. 3, 440; 3, 503; 4, 253; Cels. 2, 3:prospera signa dare,
Ov. H. 18 (19), 152.—An image, as a work of art; a figure, statue, picture, etc. (syn.: effigies, imago, simulacrum);D.inerant (classi) signa expressa, Titani quomodo, etc.,
Naev. 2, 13: statuas deorum, exempla earum facierum, s gna domi pro supellectile statuere, Cato ap. Prisc. p. 782 P.:signum pictum in pariete,
Plaut. Merc. 2, 2, 44:signum in fano,
id. Rud. 2, 7, 2:aëna signa,
Lucr. 1, 318:ante signum Jovis Statoris concidit,
Cic. Div. 1, 35, 77:signum aeneum, marmoreum, eburneum,
id. Verr. 2, 4, 1, § 1; cf. id. Off. 1, 41, 147; Hor. Ep. 2, 1, 248:cratera impressum signis,
Verg. A. 5, 536; 5, 267; 9, 263:(vestis) auro signisque ingentibus apta,
Lucr. 5, 1428:ex ornatis aedibus per aulaea et signa,
Sall. H. 2, 23, 2 Dietsch:pallam signis auroque rigentem,
Verg. A. 1, 648:e Pario formatum marmore signum,
Ov. M. 3, 419; cf. id. ib. 5, 183;12, 398: statuas, signa, picturas commendet,
Plin. Ep. 1, 20, 5.—An image or device on a seal-ring; a seal, signet: ostendi tabellas Lentulo, et quaesivi, cognosceretne signum. Annuit. Est vero, inquam, notum signum, imago avi tui, etc., Cic. Cat. 3, 5, 10:E.(patera) in cistulā obsignata signo est,
Plaut. Am. 1, 1, 265; cf. Cic. Verr. 2, 1, 45, § 117:tabulae maximae signis hominum nobilium consignantur,
id. Quint. 6, 25:imprimat his signa tabellis,
Hor. S. 2, 6, 38:litterae integris signis praetoribus traduntur,
Cic. Cat. 3, 3, 6; Sall. C. 47, 3:signo laeso non insanire lagenae,
Hor. Ep. 2, 2, 134:volumen sub signo habere,
to have under seal, Cic. Att. 9, 10, 4; cf.:sub signo claustrisque rei publicae positum vectigal,
id. Agr. 1, 7, 21:nec pacta conventaque inpressis signis custodirentur,
Sen. Ben. 3, 15, 1:cum sol duodena peregit signa,
Ov. M. 13, 618.—A sign in the heavens, a constellation (cf. sidus):F.caeli subter labentia signa,
Lucr. 1, 2:loca caelio Omnia, dispositis signis ornata,
id. 5, 695:signorum ortus et obitus,
Cic. Inv. 1, 34, 59:signis omnibus ad idem principium stellisque revocatis,
id. Rep. 6, 22, 24:in signo leonis,
id. Div. 1, 53, 121:signorum obitus speculari et ortus,
Verg. G. 1, 257; id. A. 7, 138:signum pluviale Capellae,
Ov. F. 5, 113:ponemusque suos ad vaga signa dies,
id. ib. 1, 310:nox caelo diffundere signa parabat,
Hor. S. 1, 5, 10; cf. id. C. 2, 8, 11.—Miraculous works (eccl. Lat.), Vulg. Dan. 3, 99; id. Matt. 24, 24; id. Joan. 2, 11 et saep. -
4 gemma
gemma ae, f [GEM-], a bud, eye, gem: turgent in palmite gemmae, V.— A precious stone, jewel, gem: gemmas coëmere: pocula gemmis distincta: ornatus multis gemmis: maior, Iu.— A wrought gem: ut gemmā bibat, a goblet carved of a precious stone, V.: signat sua crimina gemmā, seal-ring, O.: Arguit ipsorum quos littera gemmaque, Iu.— An eye (of a peacock's tail), O.* * *bud; jeweli gem, precious stone, amber; cup (material); seal, signet; game piece -
5 sigillaricia
sĭgillārīcĭus ( - tĭus), a, um, adj. [sigilla].* I. II. -
6 sigillaricius
sĭgillārīcĭus ( - tĭus), a, um, adj. [sigilla].* I. II. -
7 sigillaritius
sĭgillārīcĭus ( - tĭus), a, um, adj. [sigilla].* I. II. -
8 gemma
gemma, ae, f. [cf. Gr. gemô, to be full; Lat. gumia;I.lit. a fulness, swelling. The ancients supposed the original meaning to be a precious stone,
Quint. 8, 6, 6; cf. Cic. Or. 24, 81; id. de Or. 3, 38, 155], a bud, eye, or gem on a plant.Lit.:II.ineunte vere exsistit tamquam ad articulos sarmentorum ea, quae gemma dicitur,
Cic. de Sen. 15, 53:(pampinus) trudit gemmas et frondes explicat omnes,
Verg. G. 2, 335;jam laeto turgent in palmite gemmae,
id. E. 7, 48; Col. 4, 29, 4.—Transf. (from the resemblance to buds in shape and color), a precious stone, esp. one already cut, a jewel, gem, the predom. signif. of the word (opp. lapillus, one that is opaque, v. Dig. 34, 2, 19, § 17; cf.2.also: margarita, unio): nego in Sicilia tota... ullam gemmam aut margaritam, quicquam ex auro aut ebore factum... quin conquisierit, etc.,
Cic. Verr. 2, 4, 1, § 1:pocula ex auro gemmis distincta clarissimis,
id. ib. 2, 4, 27, §62: vas vinarium ex una gemma pergrandi,
id. ib.:Cyri ornatus Persicus multo auro multisque gemmis,
id. de Sen. 17, 59:gemmas sunt qui non habeant,
Hor. Ep. 2, 2, 180:cum virides gemmas collo circumdedit (mulier),
Juv. 6, 458:non gemmis venale,
Hor. C. 2, 16, 7:vitrea,
i. e. a false gem, Plin. 35, 6, 30, § 48;also called facticia,
id. 37, 7, 26, § 98:nec premit articulos lucida gemma meos,
Ov. H. 15, 74:nec sufferre queat majoris pondera gemmae,
Juv. 1, 29: usus luxuriantis aetatis signaturas pretiosis gemmis coepit insculpere, Capitol. ap. Macr. S. 7, 13, 11; Vulg. Exod. 25, 7 et saep. —Transf.a.Things made of precious stones.(α).A drinking-vessel, goblet or cup, made of a precious stone:(β).nec bibit e gemma divite nostra sitis,
Prop. 3, 5 (4, 4), 4; cf.:ut gemmā bibat,
Verg. G. 2, 506:gemmā ministrare,
Sen. Prov. 3 fin.; cf.also: in gemma posuere merum,
Ov. M. 8, 572.—A seal ring, signet:b.protinus impressā signat sua crimina gemmā,
Ov. M. 9, 566; cf. Plin. 37, 1, 2, § 3; 37, 5, 20, § 78: arguit ipsorum quos littera gemmaque, Juv. 13, 138; 1, 68.—Hence, comically: Pl. Opsecro parentis ne meos mihi prohibeas? Cu. Quid? ego sub gemmane apstrussos habeo tuam matrem et patrem? i. e. under lock and key, Plaut. Curc. 5, 2, 8.—A pearl ( poet.): legitur rubris gemma sub aequoribus. Prop. 1, 14, 12:c.cedet Erythraeis eruta gemma vadis,
Mart. 8, 28, 14. —The eyes of the peacock's tail:B.gemmis caudam stellantibus implet,
Ov. M. 1, 723; cf.:gemmea cauda,
Phaedr. 3, 18, 8). — -
9 signatorium
signātōrĭus, a, um, adj. [id.], of or belonging to sealing:anulus,
a seal-ring, Val. Max. 8, 14, 4; Dig. 50, 16, 74; 34, 2, 25, § 10.— Subst.: signātōrĭum, ii, n., a sealing, Alcim. Ep. 78. -
10 signatorius
signātōrĭus, a, um, adj. [id.], of or belonging to sealing:anulus,
a seal-ring, Val. Max. 8, 14, 4; Dig. 50, 16, 74; 34, 2, 25, § 10.— Subst.: signātōrĭum, ii, n., a sealing, Alcim. Ep. 78. -
11 sigillum
statuette; embossed figure, relief; figure in tapestry/from signet ring; seal
См. также в других словарях:
Seal ring — Seal Seal, n. [OE. seel, OF. seel, F. sceau, fr. L. sigillum a little figure or image, a seal, dim. of signum a mark, sign, figure, or image. See {Sign}, n., and cf. {Sigil}.] 1. An engraved or inscribed stamp, used for marking an impression in… … The Collaborative International Dictionary of English
seal ring — seal′ ring n. jew a finger ring bearing an incised design … From formal English to slang
seal ring — n. SIGNET RING … English World dictionary
seal ring — noun a ring bearing a signet • Syn: ↑signet ring • Hypernyms: ↑ring, ↑band • Part Meronyms: ↑signet * * * noun : a ring engraved with a seal … Useful english dictionary
seal ring — See rotating seal ring … Dictionary of automotive terms
seal ring — /ˈsil rɪŋ/ (say seel ring) noun a finger ring bearing a seal; a signet ring …
seal ring — noun Date: 1608 a finger ring engraved with a seal ; signet ring … New Collegiate Dictionary
seal ring — noun A finger ring with an engraved (often heraldic) seal, fit for sealing documents by pressing it in sealing wax or a similar substance Syn: signet ring … Wiktionary
seal ring — a finger ring bearing an incised design for embossing a wax seal. [1600 10] * * * … Universalium
seal-ring — n. Signet ring … New dictionary of synonyms
rotating seal ring — A rotating element of a mechanical seal … Dictionary of automotive terms